ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာမ်ား

ျမန္မာကဗ်ာလက္ေရြးစင္ သတၱမတန္း မွ

၁။ ဟုတ္ေသာအႀကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္
သင့္ေသာ အယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး
သူေတာ္ထံုးကို
စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။

၂။ က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္
လ်င္လ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ
ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍
စကားလိုက္ေလ်ာ၊ စစေျပာ၍
ႏွီးေႏွာေလ။

၃။ ငါ၏စိတ္တြင္
ထင္၏မလြဲ၊ လိပ္ခဲတည္းလည္း
ဟုတ္တည္းဧကန္၊ အာမသန္ႏွင့္
မွန္သည္တေစ၊ မရွိေခ်။

၄။ မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို
ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။

၅။ ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက
သားမယားပင္
သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း
စာေပစကား၊ ေန႔တိုင္းၾကားက
ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည့္။

၆။ ရင္၀ယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို
မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို႔
အၾကင္ဆရာ၊ တို႔သူငါကို
လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို
ဆိုပါသမွ်၊ ၾသ၀ါဒကို
နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို႔
ေမာင္တို႔ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္
ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌
ခ်မ္းသာမည့္အေရး၊ အလြန္ေ၀းသည္
ေသေဘးမလြဲ၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ
ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို
လႊဲဖယ္ႀကံစည္၊ လြတ္ပါမည္။

ခက္ဆစ္အဖြင့္
၁။ ထံုး = လိုက္နာစံျပဳစရာနည္းလမ္း၊ အစဥ္အလာ
၂။ လ်င္လ်ား= အလ်င္အျမန္
၃။ ႏွီးေႏွာ= ေဆြးေႏြးသည္။ တိုင္ပင္သည္။
၄။ လိပ္ခဲတည္းလည္း= စြဲမိစြဲရာကို မလႊတ္ဘဲ ၿမဲစြာတြယ္တာေသာအားျဖင့္။
၅။ ဟုတ္တည္း= ဟုတ္သည္၊ မွန္သည္။
၆။ ဧကန္= အမွန္။
၇။ တေစ= အၿမဲ။
၈။ ၾသ၀ါဒ= ဆံုးမစကား။
၉။ ပစၥဳပၸန္=ယခု၊ မ်က္ေမွာက္။
၁၀။ သံသရာ= အဖန္တလဲလဲမျပတ္ က်င္လည္ရာ ဘ၀အစဥ္။
၁၁။ ၀ဋ္= ျပဳခဲ့မိေသာ မေကာင္းမႈအက်ိဳးကို ခံစားရျခင္း။
၁၂။ ေရႊခဲ= ေရႊတံုး၊ ေရႊခဲကဲ့သို႔ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေသာသား။

------------------------------------------------------------------------------------
# လက္သစ္ေတာင္သာ၊ ယူဇနာေပါင္းတာျပန္ေလာင္းေသာ္ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊ အျမင့္ေဆာင္သည့္ ေတာင္ျမင့္မိုရ္ရွိ၊ ဂုဏ္ႀကီးဘိသည့္၊ ေမြးမိဖခင္၊ ေက်းဇူးရွင္ႏွင့္၊ ထို႕ျပင္တျခား၊ ဘိုးႏွင့္ဘြားကို၊ ဘုရားတစ္ဆူ၊ ဂူတစ္လံုးသြင္၊ စိတ္ထင္ကလ်က္၊ ဦးတင္လက္ထား၊ အစားအ၀တ္၊ မလြတ္ရေစ၊ ေရပူေရေအး၊ လိုရာေပး၍၊ ေကၽြးေမြးၾကေလ။ တေထြမွတ္သား၊ အခါးအခ်ိဳ၊ သူတို႕ဆိုလည္း၊ ဘိုးဘြားမိဘ၊ ဆရာစကား၊ ျပသဆိုေထြ၊ မ်ိဳတတ္ေစ။ (မိဘ၊ ဘိုးဘြား၊ ဆရာစကား ခ်ိဳခ်ိဳ ခါးခါးနာယူရသည္။)

# အစ္ကိုႀကီးအား၊ ညီငယ္မ်ားလည္း၊ စကားႏွစ္သက္၊ ဖက္၍မဆုိ၊ ရုိေသလွေစ၊ ကိုႀကီးအစ္မ၊ သည္ႏွစ္၀ကို၊ မိဘကဲ့သို႔မွတ္ပါေလ။

# ေဆြႀကီးမ်ဳိးႀကီး၊ အဘႀကီးႏွင္႔၊ ဦးရီးသားခ်င္း၊ ဘေထြးရင္းက၊ ဟူသမွ်ကို၊ ဂုဏ၀ုဎ၊ ပစာယန၊ စိတ္ကသိေစ၊ ျပစ္မွားမိက မသင္႔ေခ်။

# ေပါက္ေဖာ္သားခ်င္း၊ တစ္၀မ္းတြင္းမွ အရင္းအႏွစ္၊ ေဖြစိစစ္၍၊ အျပစ္စုပံု၊ မျခားထံုသည္၊ အူတံုျဖစ္က ခ်စ္ၾကေလ။

# ေသတူရွင္ဖက္၊ ေဆာင္ရြက္မကင္း၊ အခ်င္းခ်င္းတြင္၊ အခင္းႀကီးငယ္၊ ရွိခါ၀ယ္လည္း၊ မဖယ္မေသြ၊ ညီညာကုန္း၍၊ ရုန္းၾကေလ။

# ေရွးကစြန္႕ႀကဲ၊ ကံရင္းနဲ၍၊ ဆင္းရဲခဲ႕တံု၊ ကိုယ္မလံု၍၊ သူ႕ဂုဏ္ပိုင္ပိုင္၊ မဆပ္ႏိုင္ေသာ္၊ ကိုယ္တိုင္သူ႕အိမ္၊ ေရာက္ခိုက္ႀကိမ္က၊ မထိမ္မျမဴး၊ ဘ-ရာဖူးသို႔၊ ေက်းဇူးရွိေထြ၊ သိတတ္ေစ။

# တစ္ေယာက္စကား၊ တစ္ေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ သတိေဆာင္၍၊ ေမာင္တုိ႔ဆုိေလ၊ ပ်ားသကာသို႔ ခ်ိဳလွေစ။

# မေတြ႕ခိုက္ရန္၊ မက်ဴးလြန္ႏွင့္၊ မ်က္မာန္ေဒါသ၊ မထြက္ရေအာင္၊ မာန္မာနကို ခ်ဳပ္ၾကေလ။

# ေသႏွင့္အရက္၊ စီးပြားပ်က္ကို၊ တစ္စက္ကယ္မွ၊ မေသာက္ၾကႏွင့္၊ ေရွာင္ၾကပါေလ၊ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္ အဆိပ္ေရ။

# ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ၾကင္နာလွေစ၊ သူ႔အသက္ကို ခ်စ္ပါေလ။

# ေနာင္သံသရာ၊ ရိကၡာအတူ၊ ကံေကြ်းဟူသည္၊ အလွဴဆုိက၊ မဆုတ္ၾကႏွင့္၊ ရဲလွပါေစ၊ တံစက္ေအာက္တြင္၊ ခံေသာက္အိုးတန္၊ က်ဖန္မ်ားက၊ ျပည့္ျငားသည္သာ၊ ထံုးေဟာင္းစာကို ေထာက္ပါေလ။
# သူ၏စီးပြား၊ ငါ့စီးပြားကို၊ ေထာက္ထားမိေစ၊ ႀကီးေလာဘကို မွ်တေစ။
# သူ၏ဥစၥာ၊ သူ႕ဘ႑ာကို၊ ေမတၱာမေရွး၊ သူမေပးက၊ ေဆးတစ္အိုးမွ်၊ မယူၾကႏွင္႔၊ ေရွာင္ၾကပါေလ။

# သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ ေပါင္းဖက္ယွဥ္တြဲ၊ သူမိုက္မဲကို၊ ေရွာင္လြဲပါေလ။ ဤသူအျမတ္၊ ဤသူလတ္ဟု၊ ညစ္ပတ္ ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ဤသူယုတ္ဟု၊ အဟုတ္အမွန္၊ မေသြလွန္သည္၊ ဧကန္ဆတ္ဆတ္၊ လူသံုးရပ္ကို၊ သိတတ္ေစ။

# ဟုတ္ေသာအၾကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္၊ သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး၊ သူေတာ္ထံုးကို၊ စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။

# မွတ္ဖြယ္ရာရာ၊ ထုိထုိစာကို၊ ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။

# ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ျပန္မ်ားက၊ သားမယားပင္၊ သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား၊ ေန႔တုိင္းၾကားက၊ ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည္း။

# အသံုးအေဆာင္၊ အိမ္ေထာင္ခမ္းနား၊ အပါးပါးကို ျပန္႔ပြားေလေအာင္၊ ေၾကာင္ပုစြန္စား၊ ကြ်တ္ကြ်တ္၀ါးသို႔၊ ေယာက္်ားပီေထြ၊ ၀ီရိယႏွင့္၊ လံု႕လကိုလည္း ရွိလွေစ။